Szanowni Państwo, mnóstwo rzeczy dzisiaj mam do zrobienia. Ale pod taką kartą po prostu kilka słów trzeba napisać, nie ma innej opcji. Przemku- dopisałem do wydawcy i pozwoliłem sobie dodać trzy znaczniki do kamienic. Choć obieg pocztowy karty jest z 1942 roku niewątpliwie fotografię (na której podstawie stworzono kartę) wykonano wcześniej ale o tym za chwilę. ,,Arcyciekawe i nieznane ujęcie. Skala zabudowy legnickiego Rynku prawdziwie wielkomiejska. Żal’’. Tutaj pozwolę się nieco nie zgodzić z kolegą Filosssem. Ujęcie znane, ciekawe. Skala wielkomiejska- jako legniczanie możemy patrzeć nieco przez różowe okulary na skalę (Berlin to nie jest :) Żal- i tu się zgodzę w 100 procentach. Miejmy jednak z tyłu głowy, iż część widocznej zabudowy spalili żołnierze Armii Czerwonej w 1945 roku i ich rozbiórka była raczej koniecznością. Część natomiast wycięły nasze czerwone lokalne ,,orły’’ –więc nie ponosimy za to większej odpowiedzialności moralnej. Wracając natomiast do datowania – możemy śmiało założyć roboczo iż jest to stan z lat 1935-1939. Pisałem niegdyś o tym pod . Widoczna kamienica jest jeszcze w żydowskich rękach o czym świadczy napis Eduard Doctor. Trzeba by to sprawdzić, ale z tego co pamiętam do tzw. aryzacji tej firmy doszło pomiędzy 1936 a 1939 rokiem. Pozdrawiam. K.K.
Nie do końca rozumiem z czym kolega się nie zgadza w mojej wypowiedzi. Natomiast jeżeli chodzi o wielkomiejskość zabudowy - to podtrzymuję powyższe. Zarówno w odniesieniu do ziem Dolnego Śląska (choć tu konkurencja jako taka jest w odniesieniu do innych "znaczących" miast) jak i przede wszystkim w odniesieniu do polskich miast w granicach pozostałych zaborów, które dziś liczebnie wygrywają z Legnicą. Zabudowy w Rynku o 4 piętrach czasem ciężko się doszukać w miastach, które dziś mają po 150-200 tyś.
Już wyjaśniam, czasem piszę dość enigmatycznie. Jeśli chodzi o wielkomiejskość- pytanie co ma być w tym przypadku punktem odniesienia- II RP czy III Rzesza? Jeśli III Rzesza to w momencie wykonania niniejszej fotografii jakoś ponad pięćdziesiąt miast niemieckich miało większą liczbę mieszkańców niż Legnica :) Jeżeli II RP- to bodajże piętnaście miast miałoby więcej mieszkańców. Nie popadajmy jednak w szaleństwo dziennikarzy legnickich (i nie tylko!) , którzy wprost kochają porównywać różne rzeczy bez ładu i składu jak np. współczesną Legnicę z Berlinem. Dowodzi to niechybnie ich daleko posuniętej aberracji umysłowej. Do zdjęcia niniejszego wrócę jeszcze, gdyż niewątpliwie warte jest głębszej analizy. Tak jak pisałem wcześniej- zdjęcie znane legnickim filokartystom i ciekawe, w nieco innej wersji choćby na liegnitz.pl :)
Odniosłem się do innego kontekstu:) Chodzi mi o współczesność (bez odniesienia do czasów sprzed 1939 r.), czyli wyburzona legnicka zabudowa na tle obecnych miast o wielkości porównywalnej i większej do Legnicy - myślę, że nie zgrzeszę stwierdzając, że jeżeli legnicki Rynek by przetrwał to skutecznie swoją skalą (przede wszystkim wysokością zabudowy) byłaby to ogólnopolska czołówka. Spokojnie w pierwszej dziesiątce - pomimo, że pod względem liczby mieszkańców Legnica jest gdzieś dopiero 50ta... Po prostu obecna liczba mieszkańców Legnicy w żaden sposób nie koresponduje ze skalą przedwojennej zabudowy (głównie tej która przetrwała). Bo mamy sporo dużo większych miast od Legnicy, których zabudowa ma charakter "powiatowy"...
Jak zapowiadałem wracam do sprawy. Tym bardziej, ze ,,złożyła’’ mnie grypa i mam dziś wolną chwilę. To wszystko o czym w kilku zdaniach napisaliśmy przed chwilą to kwestia ogromnego dystansu cywilizacyjnego między Niemcami a Polską. Temat na książkę :) . Wrócę natomiast do powyższej fotografii . Zmieniłem datowanie z 1942 na 1938. Jestem w stanie określić dokładną datę roczną wykonania fotografii. Być może nakład karty nastąpił później- nie jest to wykluczone. Portal liegnitz.pl nie pokusił się od datowanie tej karty zadowalając się opisem: ,,Północno-zachodnia pierzeja Rynku’’. Tymczasem kamienica wszystko nam ,,powie’’. Spójrzmy na . Szczególnie na ostatnie zdania: ,, Dwa lata przed śmiercią Eduard kierownictwo swojej firmy powierzył synom: Maksowi i Aleksowi. Jeszcze na początku lat 30. XX w. rodzinny biznes funkcjonował bez problemów. Dopiero po dojściu do władzy nazistów bracia zmuszeni byli zamknąć interes. Jeszcze w 1939 r. w miejscu sklepu znajdowało się mieszkanie, które zajmował Max i Hertha Doctor’’. 1. ,,Dwa lata przed śmiercią Eduard kierownictwo swojej firmy powierzył synom: Maksowi i Aleksowi’’. Zdaniem Tamary Włodarczyk- po śmierci Eduarda Doctora w 1923 r. firmę przejęli jego synowie – Max i Alex, którzy prowadzili ją do lat 30. XX wieku. Do weryfikacji- kto się myli. 2. ,,Jeszcze na początku lat 30. XX w. rodzinny biznes funkcjonował bez problemów’’. Czy aby na pewno? Czy nie dotknął ich kryzys ekonomiczny? Dziwne zdanie, moim zdaniem mało prawdopodobne. 3. ,,Dopiero po dojściu do władzy nazistów bracia zmuszeni byli zamknąć interes’’. Ściślej- miało to miejsce dopiero w 1938 roku, hitlerowcy doszli do władzy w 1933 roku. 4. ,, Jeszcze w 1939 r. w miejscu sklepu znajdowało się mieszkanie, które zajmował Max i Hertha Doctor’’. Ośmielam się wątpić. W 1939 roku w miejscu sklepu znajdował się sklep- po tzw. aryzacji biznes przejął Gerhard Kunze. Hertha Doctor? Jak podaje książka adresowa z 1939 właścicielami kamienicy byli Alex i Max Doctor. Niekoniecznie musiało być to ich miejsce zamieszkania. Fakt posiadania nieruchomości nie musi przecież pokrywać się z miejscem zamieszkania. Niestety na żadnej z kart pocztowych nie widać dobrze szyldu Kunze- od biedy ujdzie . I to by było na tyle z mojej strony.
/
