Wyższe Seminarium Duchowne przy ulicy Jana Pawła II nr 2. Pierwotnie znajdowała się w nim Augusta-Viktoria Schule, gimnazjum i liceum miejskie przeznaczone dla zamożnych dziewcząt. Jesienią 1909 roku dokonano uroczystego otwarcia szkoły w obecności pruskiego ministra kultury7. Po drugiej wojnie światowej Legnica stała się siedzibą Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej, a dotychczasowa szkoła stała się Domem Oficera użytkowanym przez żołnierzy byłego Związku Radzieckiego. 7 września 1990 roku minister spraw zagranicznych RP złożył w radzieckim MSZ notę w sprawie zawarcia układu o wycofaniu wojsk radzieckich z Polski. Układ o wycofaniu wojsk ZSRR z terytorium Polski parafowano 10 grudnia 1991 roku. Miesiąc wcześniej, bo na początku listopada 1991 roku, wspomniany wyżej obiekt, w części został zniszczony przez pożar. Zdewastowany budynek został oddany administracji polskiej. Wojewoda legnicki, wówczas gdy już nie było żadnych nabywców, przekazał obiekt na potrzeby nowo powstającej diecezji w Legnicy8. Komisja Majątkowa przy Urzędzie Rady Ministrów w Warszawie uznała kościelną własność Domu Oficera jako rekompensatę za mienie zabrane Kościołowi na Wschodzie. Remont i adaptację podstawowych dla funkcjonowania uczelni pomieszczeń ukończono do uroczystej inauguracji pierwszego roku akademickiego w Wyższym Seminarium Duchownym w Legnicy, która miała miejsce 17 listopada 1993 roku. Za: Krzysztof Raczkowiak
Od września 1993 r. siedzibę Kurii stanowi część parterowa budynku przy ul. Jana Pawła II (budynek zajmuje również Wyższe Seminarium Duchowne). Budynek ten oraz inne z nim złączone - od 1945 roku zajmowane przez wojsko byłego Zwiazku Sowieckiego i zniszczone przez eksplozję i pożar - zostały przekazane Diecezji Legnickiej na własność przez władzę państwową jako rekompensata za zagarnięte po wojnie przez władzę komunistyczna obiekty kościelne