MENU
Bydynek Wyższej Szkoły Zarządzania przy ul. Łukasińskiego.

Dodał: Skaj° - Data: 2009-04-09 19:42:01 - Odsłon: 1293
31 marca 2009


Willa (pałacyk) wzniesiona w latach 80. XIX w. dla radnego miejskiego i kupca Ericha Schneidera. Bryła trzykondygnacyjna z sutereną, nakryta stromym dachem czterospadowym o ściętym wierzchołku, zakończonym metalową, ażurową attyką. Dach pokryty romboidalnymi płytkami azbestowymi; wierzchołek papą. Od strony południowo-zachodniej dostawiona jednokondygnacyjna oficyna (rozbudowana w latach 70. XX w.) z dachem pulpitowym nakrytym papą.
Styl - eklektyzm.
Teren otoczony metalowym ogrodzeniem na ceramicznej podmurówce, ustawionym po 1992 roku.
W okresie do 1945 r. willa wielokrotnie zmieniała właściciela m. in. w latach 1930-1939 była własnością Izby Przemysłowo-Handlowej (Industrie und Handelskammer), która do 1936 r. zajmowała parter, a później także pierwsze piętro.
Po 1945 r. budynek użytkowany był m. in. przez Gimnazjum Przemysłowo-Energetyczne i Młodzieżowy Dom Kultury, który swą działalność w tym miejscu zakończył we wrześniu 1965 r. kiedy willę przekazano PGWAR w zamian za budynek teatru miejskiego.
Po częściowej rozbudowie i odpowiedniej adaptacji w dniu 7 maja 1975 r. zostało otwarte Muzeum Tradycji i Chwały Oręża Związku Radzieckiego oraz Radziecko-Polskiego Braterstwa Broni. Wg W. Konduszy muzeum zajmowało trzynaście sal, a wg T. Gumińskiego 10 (w tym jedna na wystawy czasowe) rozlokowanych na trzech kondygnacjach budynku. Zebrane w muzeum eksponaty ilustrowały historię Rewolucji Październikowej i okresu wojny domowej, powstania Armii Czerwonej, Wielkiej Wojny Ojczyźnianej (okres II wojny światowej od 22 czerwca 1941 r. do jej zakończenia), bojowych tradycji PGWAR, organizacji radzieckich sił zbrojnych itp. Ponadto w muzeum znajdowała się sala kinowa (78 miejsc) i kawiarnia w stylu rosyjskim oraz stoisko z wydawnictwami radzieckimi ulokowane w podziemiach budynku.
Na terenie przed muzeum wystawiono eksponaty broni ciężkiej m. in. samolot MiG-17, czołg T-34 i wyrzutnia rakiet popularna „Katiusza”. Muzeum zlikwidowano w 1991 r.
Od 1992 r. do 2008 r. działała tutaj Wyższa Szkoła Zarządzania (oddział The Polish Open University).
Obecnie (styczeń 2018 r.) willa jest nieużytkowana i wystawiona na sprzedaż.

Źródło:
1) Gminna ewidencja zabytków :
2) W. Kalski, Legnicki Tarninów, dzielnica i jego mieszkańcy (1978-1939), tom II, Legnica 1998.
3) Liegnitz.pl
4) T. Gumiński, Legnica i okolice, Warszawa 1977, 1982.
5) W. Kondusza, Mała Moskwa, Rzecz o radzieckiej Legnicy, Legnica 2006.
6) Gazeta Wrocławska
(Iras-Legzol)

  • /foto/6942/6942412m.jpg
    1975
  • /foto/6942/6942420m.jpg
    1975
  • /foto/6942/6942540m.jpg
    1975
  • /foto/4753/4753367m.jpg
    1975 - 1985
  • /foto/7041/7041466m.jpg
    1976
  • /foto/7041/7041467m.jpg
    1976
  • /foto/7041/7041468m.jpg
    1976
  • /foto/9717/9717951m.jpg
    1976
  • /foto/9717/9717971m.jpg
    1976
  • /foto/259/259405m.jpg
    1978
  • /foto/259/259756m.jpg
    1980 - 1990
  • /foto/8530/8530859m.jpg
    1985 - 1990
  • /foto/8347/8347465m.jpg
    1990
  • /foto/8347/8347444m.jpg
    1993
  • /foto/8347/8347456m.jpg
    1993
  • /foto/272/272448m.jpg
    2009
  • /foto/5337/5337674m.jpg
    2013
  • /foto/9970/9970799m.jpg
    2022
  • /foto/9902/9902615m.jpg
    2022
  • /foto/10593/10593329m.jpg
    2023

Skaj°

Poprzednie: Dom nr 18-20 Strona Główna Następne: ul. Bukowa