Istniejący kościół św. Jana Chrzciciela wznoszony był według projektu architekta wrocławskiego J. J. Knolla, poważnie jednak zmodyfikowanego podczas realizacji. Założony jest na planie prostokąta z półkolistą absydą od północy. Długość wnętrza 60 m, szerokość ok. 30 m, wysokość nawy ok. 25 m. Hełmy wież z dwoma prześwitami. Południowa fasada zachwyca swą monumentalnością. Ze względu na wąskość ulicy jest ona tak skomponowana, aby ją oglądać z bocznej perspektywy. Drzwi wejściowe z artystycznymi okuciami. Wnętrze kościoła ma układ halowy z rzędami kaplic otwartych do środka, nad nimi - empory. Przęsło trzecie odpowiada szerokości dawnego kościoła gotyckiego. Sklepienie oryginalne tylko nad chórem muzycznym, w nawie - pozorowane. Proste i gładkie ściany ograniczono do minimum, co dynamizuje wnętrze.

Ołtarz wielki z marmuru i stiulu z lat 1880-1881 wzniesiony na podstawie szkicu renesansowego malarza G. Ferrariego (zm. 1549). Między jego kolumnami barokowe rzeźby czterech ewangelistów z XVIII wieku. Przy filarach prezbiterium posągi apostołów św. Piotra i św. Pawła z tegoż okresu. Polichromowane w nawie, dłuta Thamma z Lądka (XIX w.). Metalowe sarkofagi ze szczątkami małżeństwa Sprintzensteinów w pierwszej kaplicy po prawej stronie wielkiego ołtarza. Ołtarze z dawnych kościołów bernardynów i benedyktynek w Legnicy znajdują się w czterech kaplicach. W drugiej po lewej stronie i w pierwszej po prawej - ołtarze z XIX wieku. Nad wejściem do Mauzoleum Piastów dużych rozmiarów obraz św. Jana Nepomucena, przypisywany M. Willmannowi (zm. 1706), znakomitemu artyście okresu baroku. Ambona barokowa z XVIII wieku. Organy z 1858 r.; chrzcielnica z 1912 r.

Ze względu na swoje walory architektoniczne kościół św. Jana Chrzciciela w Legnicy należy do najwybitniejszych dzieł baroku na Śląsku i w Polsce. Stanowi również prawdziwy klejnot sztuki europejskiej. Za