MENU
Mauzoleum Piastów, od lewej strony posągi : księcia Christiana, księcia Jerzego Wilhelma, księżnej Karoliny. Dobrze widoczne dwa malowidła, od lewej : pojednanie Bolesława Kędzierzawego z Władysławem Wygnańcem oraz starcie Bolesława Wysokiego z rycerzem-olbrzymem w Mediolanie. Wydarzenie to tak opisał Jan Długosz w ,,Rocznikach'': ,,A właśnie w czasie oblężenia pewien rycerz z Mediolanu niezwykłej siły i postawy, którą dorównywał Cyklopom, wyjeżdżał z Mediolanu na koniu i, ufny w [swą] siłę fizyczną, wyzywał rycerzy cesarza do pojedynku. Kiedy przez wiele dni powtarzał to wyzwanie, a wszyscy uchylali się przed widocznym niebezpieczeństwem, rycerz ten, obrzuciwszy wyzwiskami [rycerzy] cesarza, zarzucił im tchórzostwo i zniewieściałość. To wydarzenie stało się dla księcia polskiego Bolesława podnietą do okazania bohaterskiego ducha, a los poparł jego zamiary. Ten to książę polski Bolesław, żądny sławy i rozgłosu, ufając dostatecznie swoim siłom fizycznym, w przekonaniu, że niczym innym jak tego rodzaju pojedynkiem nie zdoła wykazać w podobny sposób odwagi i męstwa i zasłużyć się cesarzowi, bez porady i rozkazu cesarza Fryderyka wystąpił konno, by podjąć pojedynek z rycerzem-gigantem. Dostarczył on obu wojskom interesującego widowiska. Bo i żołnierze cesarza wylegli z obozu, i Mediolańczycy z wież i murów zbiegli się, by w milczeniu, z wielkim, powszechnym podziwem oglądać wynik przyszłej walki. Żołnierzy cesarskich ogarniało wielkie oburzenie i niepokój o to, że książę polski Bolesław podjął tak trudną, niebezpieczną i nierówną walkę bez pozwolenia cesarza i swoich przełożonych i wystawił się na pewne niebezpieczeństwo, które w razie ewentualnej przegranej mogło ściągnąć wielką hańbę nie tylko dla niego, ale i na cesarza, i całe jego wojsko. Ale choć wojsko cesarskie raczej oglądało w milczeniu niż pochwalało pojedynek, rozpoczęła się walka między obydwoma rycerzami]. W największym pędzie koni ścierają się najpierw kopiami, lecz kiedy cios rycerza z Mediolanu chybił, a Bolesław, książę polski, tak go kopią ugodził i potrząsnął nim, że olbrzym odniósłszy śmiertelną ranę, osunął się z konia na ziemię, by wyzionąć ducha. A Bolesław nie zwlekając, był bowiem mężem rzadkiej ruchliwości, sam również zeskoczył z konia. Dobija leżącego olbrzyma i obdarte ze zbroi martwe ciało zostawia na środku placu’’.

Dodał: Kosa25° - Data: 2015-10-09 16:15:44 - Odsłon: 1441
Lata 1915-1925

Ostatnim władcą z dynastii Piastów był Jerzy Wilhelm (1660-1675). Cesarz Leopold I przekazał 15-letniemu księciu rządy w księstwie brzeskim, legnickim oraz wołowskim w marcu 1675r. Niestety po zaledwie ośmiomiesięcznym panowaniu książę zmarł 21 listopada 1675r. w Brzegu. Syn księcia Chrystiana (1618-1672) i księżnej Ludwiki Anhalt Dessau został pochowany 8 lutego 1676 r. w kościele św. Jana, który wówczas pełnił rolę książęcej nekropolii. Jego matka - księżna Ludwika (1631-1680) w ciągu dwóch lat (1677-1679) zbudowała mauzoleum, które jednocześnie stało się apoteozą wygasłej dynastii. Mauzoleum zostało, z powodu skromnych funduszy jakimi dysponowała księżna umiejscowione w prezbiterium kościoła św. Jana.Prace budowlane prowadzone były według projektu włoskiego budowniczego Carlo Rossiego (zm. 1688r.) Mauzoleum Piastów było pierwszą barokową kaplicą na Śląsku. Powstało na planie koła, z pięcioma wnękami wbudowanymi między przypory, całość przykrywała kopuła. Kaplica przetrwała gruntowną przebudowę kościoła św. Jana w latach 1714-1727, była kilkakrotnie poddawana renowacji m.in. w roku 1819 kiedy zamalowano uszkodzone freski. W latach 1899-1906 dokonano rekonstrukcji inskrypcji oraz malowideł. Do najcenniejszych dzieł sztuki należą sarkofagi Jerzego Wilhelma, jego rodziców oraz tablica fundacyjna, na której widnieje tekst poety Daniela Caspra von Lohenslein.Za

  • /foto/8945/8945696m.jpg
    1830 - 1850
  • /foto/343/343910m.jpg
    1900 - 1903
  • /foto/343/343915m.jpg
    1900 - 1903
  • /foto/343/343916m.jpg
    1900 - 1903
  • /foto/343/343917m.jpg
    1900 - 1903
  • /foto/364/364539m.jpg
    1900 - 1910
  • /foto/326/326031m.jpg
    1902
  • /foto/326/326273m.jpg
    1903
  • /foto/204/204666m.jpg
    1920 - 1925
  • /foto/345/345489m.jpg
    1920 - 1930
  • /foto/345/345989m.jpg
    1920 - 1930
  • /foto/8834/8834729m.jpg
    1920 - 1930
  • /foto/220/220365m.jpg
    1920 - 1940
  • /foto/5989/5989730m.jpg
    1920 - 1940
  • /foto/5989/5989732m.jpg
    1920 - 1940
  • /foto/376/376204m.jpg
    1930 - 1933
  • /foto/325/325805m.jpg
    1930 - 1940
  • /foto/3223/3223073m.jpg
    1930 - 1940
  • /foto/5793/5793125m.jpg
    1938 - 1942
  • /foto/3742/3742148m.jpg
    1947 - 1949
  • /foto/3838/3838248m.jpg
    1947 - 1949
  • /foto/5865/5865890m.jpg
    1953
  • /foto/8549/8549749m.jpg
    1955 - 1965
  • /foto/5698/5698263m.jpg
    1959 - 1961
  • /foto/418/418582m.jpg
    1964 - 1965
  • /foto/418/418585m.jpg
    1964 - 1965
  • /foto/418/418586m.jpg
    1964 - 1965
  • /foto/418/418587m.jpg
    1964 - 1965
  • /foto/418/418590m.jpg
    1964 - 1965
  • /foto/5989/5989257m.jpg
    1968
  • /foto/6842/6842794m.jpg
    1968
  • /foto/8647/8647641m.jpg
    1978 - 1985
  • /foto/9735/9735450m.jpg
    1980 - 1984
  • /foto/6790/6790340m.jpg
    1989
  • /foto/388/388745m.jpg
    2011
  • /foto/388/388744m.jpg
    2011
  • /foto/388/388746m.jpg
    2011
  • /foto/388/388748m.jpg
    2011
  • /foto/388/388753m.jpg
    2011
  • /foto/388/388754m.jpg
    2011
  • /foto/8114/8114169m.jpg
    2011
  • /foto/4280/4280597m.jpg
    2013
  • /foto/4280/4280598m.jpg
    2013

Bildarchiv Foto Marburg

Poprzednie: Cmentarz komunalny (ul. Wrocławska) Strona Główna Następne: Mauzoleum Piastów Śląskich