Jest to zabytek klasy "0".
Kościół NMP, pierwotny konsekrowany w 1228 r., uległ zniszczeniu w czasie na jazdu - Tatarów w 1241 r. Odbudowę jego rozpoczęto wkrótce i już do 1260 r. wzniesiono prezbiterium i transept, powiększając całe założenie o trzy zachodnie przęsła po poł. XIV w. Obecnie jest to wczesnogotycka budowla ceglana (pierwotnie nie tynkowana) z częściami konstrukcyjnymi z piaskowca, orientowana trzynawowa bazylika z transeptem, założona na rzucie krzyża łacińskiego. Prezbiterium pięcionawowe ...
Jest to zabytek klasy "0".
Kościół NMP, pierwotny konsekrowany w 1228 r., uległ zniszczeniu w czasie na jazdu - Tatarów w 1241 r. Odbudowę jego rozpoczęto wkrótce i już do 1260 r. wzniesiono prezbiterium i transept, powiększając całe założenie o trzy zachodnie przęsła po poł. XIV w. Obecnie jest to wczesnogotycka budowla ceglana (pierwotnie nie tynkowana) z częściami konstrukcyjnymi z piaskowca, orientowana trzynawowa bazylika z transeptem, założona na rzucie krzyża łacińskiego. Prezbiterium pięcionawowe z prostokątnym obejściem, obecnie przerwanym w części północnej z powodu braku dwóch przęseł, nakrywają sklepienia krzyżowo-żehrowe spływające na przyścienne służki i wsporniki o kielichowych kapitelach częściowo ozdobionych dekoracją roślinną. W systemie konstrukcyjnym korpusu ciężar sklepień nawy głównej został przerzucony nad nawami bocznymi za pomocą łuków oporowych, zachowanych obecnie jedynie nad nawą północną. Wczesnogotyckie maswerki okienne zachowane są tylko w kilku oknach prezbiterium i transeptu, pozostałe pochodzą z okresu restauracji w XIX w. Od północnego wschodu przylegają do kościoła dwie póżnogotyckie kaplice - jedna z 1508 r. zgodnie z datą na zworniku sklepienia i druga z ok. 1560 r. Obie są nakryte sklepieniami krzyżowo-żebrowymi, z tym że w późniejszej spływają one na centralny filar kamienny. Fasadę wschodnią akcentują trzy barokowe kaplice z kopułami. Fasada zachodnia, przebudowana w 1692 r., posiada przedsionek nakryty kopułą oraz wcześniejszą, bo zbudowaną w 1608 r. na przedłużeniu północnej nawy bocznej wieżą z dwukondygnacjowym hełmem z przezroczami. Na bogate wyposażenie wnętrza kościoła składają się żelazne okucia drzwiowe wejścia zachodniego pochodzące z XIV w., calopo stadowy nagrobek pary małżeńskiej księcia Bolka II (zm. 1341) i jego żony Jutty (zm. 1342), o dużych walorach artystycznych. nawiązujący do innych nagrobków tego typu na Śląsku. Dalsze elementy wystroju to barokowy ołtarz główny z ok. 1684 r., dzieło J. Schroettera z obrazem M. Willmanna; barokowe ołtarze boczne przy filarach z ok. 1690 r. z obrazami J. Liszki i J. Kretschmera; póżnobarokowy ołtarz boczny (pn. ramię transeptu) z ok. 1732 r.; rokokowy ołtarz boczny (pd. ramię transeptu) z ok. 1770 r. Kaplice wschodnie posiadają wystrój rokokowy z malowidłami ściennymi i obrazami J. Kynasta z Wrocławia z lat 1760-1763. Podobny wystrój z ok. 1750 r. posiadają kaplice północne (na ścianach jednej zachowane fragmenty polichromii z poł. XVI w.) z obrazami B. Krausego z Ząbkowic. Ponadto zachowało się pięć obrazów M. Wilmanna (w nawach bocznych) oraz cykl obrazów Legendy św. Bernarda z ok. 1729 r. pędzla Jana Bonóry. - FM
Pokaż więcej
Pokaż mniej
8
/
