Artykuł niniejszy dotyczący walk o Legnicę napisany został na podstawie książki "Legnica" pod redakcją Mariana Haisiga - Ossolineum 1977.
Wiele wiemy o tym jak wygladał bój o Festung Breslau. Mniej o walkach o Legnicę a miasto to będące później zapleczem Drobnera także ucierpiało wiosną 1945 roku.

Zdjęcie nr 1

W walkach o Legnicę zasadniczą rolę odegrały wojska 3 Armii Pancernej Gwardii dowodzone przez pułkownika Rybałkę. 9 lutego 1945 dotarły one po rozpoczętej ofensywie (12 stycznia) na północ od Legnicy.Znajdowały się w bezpośredniej bliskości miasta. Jednocześnie z rejonu Malczyc rozpoczął natarcie w kierunku Prochowic i na Legnicę 22 Korpus Piechoty wchodzący w skład 6 Armii (jej prawe skrzydło). Prochowice były zaciekle bronione i przechodziły z rak do rąk kilkukrotnie. Zdobycie ich przez wojska radzieckie umożliwiło dalszy marsz wojsk wzdłuż prawego brzegu Kaczawy w kierunku na Legnicę. Samo miasto jak i jego najbliższe tereny stanowiły istotny punkt oporu w obronnej doktrynie niemieckiej dotzyczącej Dolnego Śląska. Legnica broniona była przez oddziały 17 Dywizji Pancernej i jednostki odwodowe. 9 lutego 1945 r na miasto od północy ruszyły radzieckie oddziałe pancerne (czołgi) oraz piechota. Pierwsze krwawe walki z udziałem trzech czołgów radzieckich rozgorzały na ulicy Złotoryjskiej. Za pierwszym razem udało się przełamać obronę niemiecką i Rosjanie wdarli się na ulice miasta. Oddziały walczące w rejonie w/w Złotorysjkiej z miejsca odcieły Niemcom drogę do autostrady uniemożłiwiając ucieczkę. Było to skoordynowane z natarciem 22 Korpusu Piechoty na miasto od strony wschodniej i południowej.Czołgiści załóg walczących jako pierwsze na ulicach Liegnitz zostały kilka dni późniaj udekorowane w Teatrze Letnim orderami. Silnym i jednym z ostatnich punktów oporu jaki pozostał w mieście po zamknięciu okrążenia była 100 osobowa załoga, która zabarykadowała się i długo stawiała opór w legnickim zamku.

Zdjęcie nr 2

W przeciwieństwie do Festung Breslau nad Legnicą trwały także walki powietrzne pomiędzy samolotami Luftwaffe i lotnictwem rosyjskim. Niemcy zbombardowali dworzec kolejowy i stojące tam transporty zaopatrzenia dla miasta po czym doszło do bezpośrednich konfrontacji z mysliwcami radzieckimi. Nie trudno przewidzieć jaki był finał nie dość wspomnieć, że dwa z kilku zestrzelonych messerschmitów runeły na tory tuż przy dworcu a jeden na wschodnich przedmieściach miasta. Walki i postępujące, błyskawiczne natarcie zdezorganizowały na tyle obronę niemiecką w miescie, że po całodziennych bojach miasto praktycznie całe zostało wyzwolone.
W/g oceny przeprowadzonej kilka miesięcy później zniszczeniu uległo 25% zabudowań miejskich z 4241 budynków wgruzach pozostało 120 a 848 było uszkodzonych. Najbardziej dotkliwy jednak był pożąr zamku, dworca i rejonów mu przyległych. Jako ciekawostkę można dodać, że jeszcze do 1947 roku a więc 2 lata po zakończeniu wojny w Legnicy dochodziło do pożarów rozniecanych przez pozostających w ukryciu Niemców -sabotaż.

bonczek/hydroforgroup/2005